Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

Είναι κάτι μέρες κενές

χωρίς κάτι να αγγίζει την ψυχή, χωρίς κάτι να ξεσηκώνει το πνεύμα.
Ένα nihil χωρίς μέλλον, απόλυτα φιλοσοφημένο στην αυτάρκεια του παρόντος του.

Να μαζεύει άραγε ενέργεια το είναι πριν ξαναπροσπαθήσει να βρει νόημα ή μήπως κρύβεται τυφλό και απαθές;

Πέρασα μια μέρα αδιάφορη. Δε μου έδωσε τίποτα και της ανταπόδωσα τη χάρη.

2 σχόλια:

negentropist είπε...

Kαλό μήνα ...

Σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια. Υπάρχουν απειράκις ωραιότερα πράγματα και απ’ αυτήν την αγαλματώδη παρουσία του περασμένου έπους. Σκοπός της ζωής μας είναι η αγάπη. Σκοπός της ζωής μας είναι η ατελεύτητη μάζα μας. Σκοπός της ζωής μας είναι η λυσιτελής παραδοχή της ζωής μας και της κάθε μας ευχής εν παντί τόπω εις πάσαν στιγμήν εις κάθε ένθερμον αναμόχλευσιν των υπαρχόντων. Σκοπός της ζωής μας είναι το σεσημασμένον δέρας της υπάρξεώς μας.

Ανδρέας Εμπειρίκος

Σταύρος

:)

to alataki είπε...

Mν το λες αυτό καλή μου, κάθε μέρα είναι δώρο πολύτιμο...