Μωρό στα σκουπίδια

Βρε τη μικρή κομάντο. Αμ βγήκε νωρίς νωρίς και μια σταλιά, αμ δεν τους έκανε τη χάρη να πεθάνει. Σήμερα το πρωτοείδα σε ειδήσεις κι ένα πράγμα μου έκανε μεγάλη εντύπωση.
Βρε τι τσαγανό και τσαμπουκάς αυτή η μικρούλα.
Μιλάω για το μωρό που θεώρησαν πεθαμένο οι γιατροί και το πετάξαν στα σκουπίδια αλλά αυτό επέζησε.
Μισή σταλίτσα άνθρωπος, ούτε καν καλοσχηματισμένη (οργανικά είναι ακόμη υπό ανάπτυξη) αλλά από πείσμα άλλο πράγμα!

Άμα καταφέρει να μεγαλώσει, ούτε ψύλλος στον κόρφο του άντρα που θα την πάρει. :D

Διαβάστε περισσότερα: http://www.madata.gr/epikairotita/social/60476.html

"Μαργαριτάρια" του State Department

Κι εμείς αγαπήσαμε αλλά δεν κάναμε έτσι.

Many Bulgarians do not view the Macedonian language as distinct from Bulgarian; many Serbians dismiss the independence of the Macedonian Orthodox Church; and—most CONTENTIOUS of all—Greece objects to the country’s name.

Κακά παιδιά αυτοί οι Έλληνες, φωνάζουν πιο πολύ από τους άλλους. Και μην ξεχνάμε ότι και οι Αλβανοί θεωρούν ότι τα Σκόπια τους φάγανε εδάφη.
So many adjacent countries are opposing various aspects of this created country-entity, are they ALL wrong?

Strategic Partnership
Since Macedonia’s independence in 1991, the United States and Macedonia have had a strong bilateral relationship. Macedonia has been a steadfast security partner, sending soldiers to Iraq and Afghanistan. Many of them have received medals for their distinguished service in both theaters.
The United States has provided more than a billion dollars to support Macedonia’s transition to a free-market democracy, build civil society and aid progress toward full Euro-Atlantic integration. The assistance has mostly focused on stimulating economic development, improving education, modernizing the military and strengthening rule of law.
More than 1,000 Macedonians have attended training, exchange or study programs in the United States in the last 18 years. Several hundred of them celebrated the partnership at a November 2009 alumni reception. Together, Macedonia and the United States are cultivating the leaders of today and tomorrow.
Another aspect of bilateral cooperation is working to preserve Macedonia’s rich cultural heritage.(...)Recently, the embassy also received a large grant to team with the Macedonian Ministry of Culture (...).

Ώρε χρήμαααα!
American citizens are paying BILLIONS to sustain a created country far far away, that was not in any sort of dire need. No hunger or diseases or any humanitarian reason whatsoever to spend SO MUCH AMERICAN MONEY. I stress this as I believe American people would mind a lot less to provide for poor, starving and suffering peoples but do they want to do the same where is NO need except maintaining a conflict fear factor (for the nearby countries) somewhere far away from USA?

Εντύπωση έκανε στο μυαλουδάκι μου το κείμενο αλλά και τα στοιχεία περί συνεργατών.
Import partners: Germany, Bulgaria, GREECE
Export partners: Germany, Srbia, Montenegro, GREECE
ΑΑΑΑΑαααα τώρα κατάλαβα! Θα τους κατακτήσουμε ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ! Άντε βρε κι ανησυχούσα, όλα τα έχουν υπό έλεγχο οι πολιτικοί και οι μεγαλοεταιρείες "μας"!


Πηγές:
Το τεύχος σε pdf
http://www.hellasontheweb.org/2009-05-25-15-24-30/2009-07-04-17-37-26/548-us-state-magazine-qq
http://gianniotis.blogspot.com/2010/04/blog-post_7644.html

M.Θεοδωράκης στο Ρεσάλτο

Διαβάστε και διαδώστε άνετα, κάποιες φορές πρέπει να υπερβαίνουμε τα μικροπροσωπικά, γκομενικά, κομματικά, κομπλεξικά μας. Δεν ήξερα τι να πρωτομαρκάρω, σε τι να πρωτοδώσω έμφαση:

Με τον κοινό νου που διαθέτω, δεν μπορώ να εξηγήσω και ακόμα περισσότερο να
δικαιολογήσω την ταχύτητα με την οποία κατρακύλησε η χώρα μας από τα επίπεδα του 2009 σε τέτοιο σημείο, ώστε με το ΔΝΤ να απολέσουμε ένα μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας και να τεθούμε σε καθεστώς κηδεμονίας.

Και είναι περίεργο ότι κανείς έως τώρα δεν ασχολήθηκε με το πιο απλό, δηλαδή την οικονομική μας διαδρομή με αριθμούς και στοιχεία από τότε έως τώρα, ώστε να καταλάβουμε κι εμείς οι αδαείς τους πραγματικούς λόγους αυτής της πρωτοφανούς και ιλιγγιώδους εξελίξεως, που έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια της εθνικής μας αυτοτέλειας και μαζί της την διεθνή ταπείνωση.

Ακούω για το χρέος των 360 δισεκατομμυρίων, όμως συγχρόνως βλέπω ότι τα ίδια και μεγαλύτερα χρέη έχουν πολλές άλλες χώρες. Άρα δεν μπορεί να είναι αυτή η βασική αιτία της κακοδαιμονίας. Επίσης με προβληματίζει το στοιχείο της υπερβολής στα διεθνή χτυπήματα με στόχο την χώρα μας, μαζί με ένα τόσο καλά εναρμονισμένο συντονισμό εναντίον μιας ασήμαντης οικονομικά χώρας, που καταντά ύποπτος. Έτσι οδηγούμαι στο συμπέρασμα ότι κάποιοι μας ντρόπιασαν και μας φόβισαν, για να μας οδηγήσουν στο ΔΝΤ, που αποτελεί βασικό παράγοντα της επεκτατικής πολιτικής των ΗΠΑ και όλα τα άλλα περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης ήταν στάχτη στα μάτια μας, για να μη φανεί ότι πρόκειται για μια καθαρά αμερικανική πρωτοβουλία, για να μας ρίξει σε μια εν πολλοίς τεχνητή οικονομική κρίση, ώστε να φοβηθεί ο λαός μας, να φτωχύνει, να χάσει πολύτιμες κατακτήσεις και τέλος να γονατίσει, έχοντας δεχθεί να τον κυβερνούν ξένοι. Όμως γιατί; Για να εξυπηρετηθούν ποια σχέδια και ποιοι στόχοι;

Παρʼ ό,τι υπήρξα και παραμένω οπαδός της ελληνοτουρκικής φιλίας, εν τούτοις πρέπει να πω ότι με φοβίζει αυτή η αιφνίδια σύσφιξη των κυβερνητικών σχέσεων, οι επαφές υπουργών και άλλων παραγόντων, οι επισκέψεις στην Κύπρο και η έλευση του Ερντογκάν. Υποψιάζομαι ότι πίσω απʼ αυτά κρύβεται η αμερικανική πολιτική με τα ύποπτα σχέδιά της, που αφορούν τον γεωγραφικό μας χώρο, την ύπαρξη υποθαλάσσιων κοιτασμάτων, το καθεστώς της Κύπρου, το Αιγαίο, τους βόρειους γείτονές μας και την αλαζονική στάση της Τουρκίας, με μόνο εμπόδιο την καχυποψία και την εναντίωση του ελληνικού λαού.

Όλοι γύρω μας, ποιος λίγο ποιος πολύ, είναι δεμένοι στο άρμα των ΗΠΑ. Η μόνη παραφωνία εμείς, που από την επιβολή της Χούντας και την απώλεια του 40% της Κύπρου ως τους εναγκαλισμούς με τα Σκόπια και τους υπερεθνικιστές Αλβανούς, δεχόμαστε συνεχώς χτυπήματα δίχως να βάλουμε μυαλό.

Θα έπρεπε λοιπόν να καταργηθούμε ως λαός και αυτό ακριβώς γίνεται σήμερα. Καλώ τους οικονομολόγους, πολιτικούς, αναλυτές να με διαψεύσουν. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει άλλη λογικοφανής εξήγηση παρά το γεγονός ότι υπήρξε μια διεθνής συνωμοσία, στην οποία συμμετείχαν και οι Ευρωπαίοι φιλοαμερικανοί τύπου Μέρκελ, η ευρωπαϊκή Τράπεζα, ο διεθνής αντιδραστικός τύπος, που όλοι μαζί συνωμότησαν για το «μεγάλο κόλπο» της υποβάθμισης ενός ελεύθερου Λαού σε υποτελή. Τουλάχιστον εγώ δεν μπορώ να δώσω καμμία άλλη εξήγηση. Παραδέχομαι όμως ότι δεν διαθέτω ειδικές γνώσεις αλλά μιλώ βασισμένος στον κοινό νου. Ίσως και πολλοί άλλοι να σκέφτονται όπως εγώ κι αυτό ίσως το δούμε στις μέρες που θα ʽρθουν.

Πάντως θα ήθελα να προετοιμάσω την κοινή γνώμη και να τονίσω ότι εάν η ανάλυσή μου είναι ορθή, τότε η οικονομική κρίση (που όπως είπα μας επεβλήθη) δεν είναι παρά μόνο το πρώτο πικρό ποτήρι στο λουκούλειο γεύμα που θα ακολουθήσει και που αυτή τη φορά θα αφορά ζωτικά και κρίσιμα εθνικά μας θέματα, που δεν θα ήθελα ούτε να φανταστώ πού θα μας οδηγήσουν.

Μακάρι να έχω άδικο.


Αθήνα, 27.4.2010

Μίκης Θεοδωράκης


Πηγές: το άκουσα στο Λαζόπουλο απόψε, το έψαξα στο πολύ γνωστό ιστολόγιο που ανέφερε (και δε βρήκα ούτε ίχνος), το έψαξα παραπάνω και το βρήκα εδώ:
parospress blogspot
και η απευθείας πηγή: http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=24020#24020

Mε το χέρι στην τσέπη του οικογενειάρχη

"Κυβέρνηση με επιλογές, που βάζει την τσέπη στο χέρι του οικογενειάρχη" (διόρθωσα το σαρδάμ στον τίτλο). ΘΕΟΣ ΛΕΜΕ:

Κύριε George (ή μήπως είναι αλήθεια πως σας λέγανε JAMES), υποθέτω πήγατε σχολείο στην ίδια χώρα με τη δεσποινίδα του επόμενου βίντεο, σωστά?

Θέλω "να" και "θα" και μπλόγκιν

Σκληρή και χρονοβόρα δουλειά το ιστολογείν. Ειδικά με τη δραματικά αργή ανταπόκριση των widget του blogger. Δέκα ώρες για να προσθέσω ένα σύνδεσμο. ΄Ελεος! Αλλά πρέπει να γίνει.

Λίστα των Να και Θα:

1. ΘΑ(ααα) φτιάξω τη λίστα των αγαπημένων ιστολογίων μου! Είναι παρωχημένη. Δε με καλύπτει και νιώθω ενοχικά που δε έχω προσθέσει όλους τους φίλους. Είναι σημαντικό.

2. Θέλω Να(ααα) κάνω και διαφορετικές κατηγορίες συνδέσμων! Να βάλω όλους τους φίλους και όσα θεωρώ χρήσιμα και πρακτικά αλλά καί όσα θα ήθελα να βάλω στα αγαπημένα του browser αλλά προτιμώ να φορτώσω στο μπλογκ. Να πατάω στο ιστολόγιό μου και να είναι σαν να ανοίγω εργαλειοθήκη και σαλόνι μαζί.

3. Επίσης Θέλω Να γίνω πολυγραφότατη! Να γράφω εκατοντάδες λέξεις σε δεκάλεπτα κι όχι μία πρόταση ανά ώρα όπως ως τώρα.

4. Θέλω Να έχω ιδιαίτερες ιδέες στο σημειολογικό και πολυδιάστατο του ιστολόγιου. Και Να βρίσκω μαγευτικά εικαστικά!

5. ΘΑ ήθελα τα πολλά widgets και applications και java κολπάκια που βλέπω σε άλλα μπλογκ, αλλά τρελαίνεται η CPU και χτυπάει πληθωρισμό κάθε φορά που προσπαθώ να επισκευτώ κάτι τέτοια μπλογκ που είναι τίγκα στις (άπειρες) εφαρμογές κάθε είδους και μεγέθους, με αποτέλεσμα απλά να κλείνω τη σελίδα...

6. Θέλω Να γράψω για πολιτική (κι ας μην ξέρω και πολλά), για βιογραφίες (κι ας μην ενδιαφέρουν κανέναν), για άλλα ιστολόγια που μου αρέσουν, για ότι με νευριάζει και ότι ερωτεύομαι, για άγνοια και γνώσεις, για τα καλά και για τα άσχημα του προσωπικού μου μικρόκοσμου που ουδεμία αντικειμενική αξία δεν έχει (γλιτώνω την εφορία τουλάχιστον) και για τις στιγμές που εφάπτομαι στους εξίσου υποκειμενικούς μικρόκοσμους άλλων.

7. Και τέλος, θέλω μια μέρα να γράψω κάτι μαγικό.



υγ. Φυσικά, το πλάνο είναι μακρυπρόθεσμο. Με έναν γρήγορο υπολογισμό, θα χρειαστώ μερικούς μήνες μόνο για να προσθέσω τους συνδέσμους που θέλω. Αν κάποιος ξέρει κάποιο τρόπο να προσθέτουμε μαζικά συνδέσμους στο blogger, ή κάποιο ξόρκι με ανάλογο αποτέλεσμα, παρακαλείται να μου το πει!

Ομιλία Αλέκου Παπαδόπουλου στη Μεγάλη Βρετανία

Δε με νοιάζει σε ποιο κόμμα πρόσκειται. Με όλες τις πιθανές παραμέτρους που μπορεί να τον ώθησαν στην κριτική όλων των κύριων κομμάτων (όπως οι υποθέσεις περί "ίδρυσης πολιτικής κίνησης"), το κείμενο περιέχει μια ηθική και πολιτική αξία που θα έπρεπε να γίνει πάγια: την ειλικρίνεια του να κρίνουμε και τα δικά μας λάθη.

Υπεύθυνη του φαινομένου αυτού είναι όλη η πολιτική τάξη της
χώρας με κεντρική ευθύνη και του ίδιου του ΠΑΣΟΚ. Στην αντίληψη
αυτή προσχώρησαν και όλες οι πολιτικές δυνάμεις. Τόσο η ιστορικά πάντα
λαϊκίστικη ελληνική Δεξιά, όσο και η απροσάρμοστη και παρωχημένη ελληνική
Αριστερά.

Δε στέκομαι τόσο στην ανάλυση (που τη θεωρώ επίσης σημαντική) και τους χαρακτηρισμούς του, όσο στο σημαντικό σημείο του 'ουδείς άμοιρος ευθυνών'. Δεν χαρίστηκε ούτε στο δικό του κόμμα:

Συμβιβασμοί, λάθος πολιτικό πρότυπο, έλλειψη τόλμης και βαθειάς ανάλυσης των συμφερόντων της χώρας, απουσία σχεδίου και σταθερών προσανατολισμών, παράδοση στον παραδοσιακό και στον νεωτερικό λαϊκισμό, ρηχότητα, εξοβελισμό του πνεύματος του εκσυγχρονισμού και πολιτικές επιλογές ευκολίας κλπ.

Θα βρείτε το πλήρες κείμενο που αξίζει το χρόνο σας, στην πηγή: http://exomatiakaivlepo.blogspot.com/2010/04/blog-post_2265.html