Ομιλία Αλέκου Παπαδόπουλου στη Μεγάλη Βρετανία

Δε με νοιάζει σε ποιο κόμμα πρόσκειται. Με όλες τις πιθανές παραμέτρους που μπορεί να τον ώθησαν στην κριτική όλων των κύριων κομμάτων (όπως οι υποθέσεις περί "ίδρυσης πολιτικής κίνησης"), το κείμενο περιέχει μια ηθική και πολιτική αξία που θα έπρεπε να γίνει πάγια: την ειλικρίνεια του να κρίνουμε και τα δικά μας λάθη.

Υπεύθυνη του φαινομένου αυτού είναι όλη η πολιτική τάξη της
χώρας με κεντρική ευθύνη και του ίδιου του ΠΑΣΟΚ. Στην αντίληψη
αυτή προσχώρησαν και όλες οι πολιτικές δυνάμεις. Τόσο η ιστορικά πάντα
λαϊκίστικη ελληνική Δεξιά, όσο και η απροσάρμοστη και παρωχημένη ελληνική
Αριστερά.

Δε στέκομαι τόσο στην ανάλυση (που τη θεωρώ επίσης σημαντική) και τους χαρακτηρισμούς του, όσο στο σημαντικό σημείο του 'ουδείς άμοιρος ευθυνών'. Δεν χαρίστηκε ούτε στο δικό του κόμμα:

Συμβιβασμοί, λάθος πολιτικό πρότυπο, έλλειψη τόλμης και βαθειάς ανάλυσης των συμφερόντων της χώρας, απουσία σχεδίου και σταθερών προσανατολισμών, παράδοση στον παραδοσιακό και στον νεωτερικό λαϊκισμό, ρηχότητα, εξοβελισμό του πνεύματος του εκσυγχρονισμού και πολιτικές επιλογές ευκολίας κλπ.

Θα βρείτε το πλήρες κείμενο που αξίζει το χρόνο σας, στην πηγή: http://exomatiakaivlepo.blogspot.com/2010/04/blog-post_2265.html