Είναι κάτι μέρες κενές

χωρίς κάτι να αγγίζει την ψυχή, χωρίς κάτι να ξεσηκώνει το πνεύμα.
Ένα nihil χωρίς μέλλον, απόλυτα φιλοσοφημένο στην αυτάρκεια του παρόντος του.

Να μαζεύει άραγε ενέργεια το είναι πριν ξαναπροσπαθήσει να βρει νόημα ή μήπως κρύβεται τυφλό και απαθές;

Πέρασα μια μέρα αδιάφορη. Δε μου έδωσε τίποτα και της ανταπόδωσα τη χάρη.

Βρήκα το μυστικό

της μακροζωΐας!

Μπόλικο ελαιόλαδο, λίγο κρασάκι και πολύ σοκολάτα από ότι έλεγε ο γηραιότερος άνθρωπος του κόσμου, η κυρία Jeanne Louise Calment που πέθανε 122μιση ετών.

Αλλά διαβάζοντας τη βιογραφία της, ανακάλυψα πως έκρυβε το 4ο και σημαντικότατο στοιχείο:

She smoked until the age of 117, only five years before her death.

Μόλις το έκοψε δηλαδή, πάειιι τη χάσαμε.

Όποιος άπιστος, εδώ: wiki JeanneCalment

Μέχρι να το διαβάσετε, εγώ θα πεταχτώ στο περίπτερο και στην κάβα για τα αναγκαία ψώνια.

Πάσχουμε

από έλλειψη καλαισθησίας.

Τριγυρνώντας στα Ελληνικά ιστολόγια, πέρασα από τα πιο 'αγαπημένα', αυτά που κλικάρονται περισσότερο. Πιο άσχημα ιστολόγια δεν πρέπει να υπάρχουν σε καμία άλλη χώρα. Πάμε για πρωτιά απαισιότητας.

Για κάποιο λόγο έχουν σχεδόν όλοι επιλέγουν τεράστιες γραμματοσειρές (για έχοντες προβλήματα όρασης? Για έχοντες μηδενική καλαισθησία?).
Επίσης λατρεύουν το πιο αδιάφορο template του κόσμου (αυτό με τη φαρδιά πορτοκαλί μπάρα στην κεφαλίδα - μην κάνετε τα κουνέλια).

Σε αυτη τη χώρα ζω για τις εξαιρέσεις. Ευτυχώς που υπάρχουν...

Δείγμα εξαίρεσης στον κυκεώνα της ακαλαισθησίας: anotherblog Οι φωτογραφίες του είναι μαγευτικές.

Σκοτεινά απόψε

...και έπιασε ψύχρα, απότομα όπως κάθε βράδυ. Σα να μαζεύει μέσα του ο καιρός κακία και τα βράδυα όταν αναπωλεί ξεσπάει.

Είσαι ρατσίστρια!

Κι εσύ είσαι ένας αγράμματος μαλάκας. Αδαής με ημιμάθεια-αποστήθιση δύσκολων (για σένα) λέξεων, που επιπλέον αγνοείς την έννοιά τους.
Κράτα τις άσχετες ταμπέλες για το σόϊ σου και τους υπόλοιπους ημιαδαείς βλάκες που συναναστρέφεσαι.

"Ρατσισμός", ιταλογενής λέξη, που αφορά ράτσες, δηλαδή φυλές. ΟΧΙ εθνικότητες και ΟΧΙ "απ'όλα έχει ο μπαξές". Όπως επίσης άλλο σημαίνει το εθνικόφρων και ΑΛΛΟ το εθνικιστής. Αλλά που να σου εξηγώ τώρα τα αυτονόητα...

Το 'ρατσιστής' -αδαή ηλίθιε-, χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις όπως:
- Νέγρος που λέει "white trash"
- Λευκός που λέει "black trash"
- Αρβανίτης που λέει υποτιμητικά το "Βλάχος" (εγκυκλοπαιδικά: και οι μεν και οι δε, σύμφωνα με ορισμένους συγγραφείς, κατάγονται από Αλβανούς).

ΔΕΝ είναι σωστή η χρήση της έννοιας ρατσισμός σε περιπτώσεις όπως "οι gay είναι γελοίοι" (δεν είναι ράτσα οι gay ρεεεε).

Κάποια στιγμή, τα Ηνωμένα Έθνη ισοπέδωσαν τις έννοιες, 'διευρύνοντας' τον ρατσισμό να περιλαμβάνει ως έννοια και τον διεθνικό σνομπισμό. Και το χέσανε ακόμη περισσότερο, περιλαμβάνοντας εντελώς αλλότριες έννοιες, όπως τη μισαλλοδοξία.

Και άντε αυτοί τη δουλειά τους κάνουν και οι γλώσσες τους είναι περιορισμένες. Ότι μπορούν κάνουν οι κακομοίρηδες. Εδώ στο Ελλάντα όμως, έχουμε λέξεις. Χρησιμοποίησέ τες. Μην με περιορίζεις σε μια πρωιστορική γλώσσα, με 10 λέξεις να σημαίνουν τα πάντα και το λουρί της μάνας. Εξελιχθήκαμε από τότε που σκοτώναμε τα μαμούθ ξέρεις...

Τώρα θα σου πω και κάτι δύσκολο: Ρομαντικός Εθνικισμός. Βλέπεις τη λέξη εθνικισμός και βγάζεις σπυριά, ε; Λοιπόν ηλίθιε με το ισοπεδωμένο λεξιλόγιο, το Ελληνικό zeitgeist, το λάμπρος της αρχαίας Ελληνικής σοφίας, δεν ανήκει στο κακώς εννοούμενο εθνικισμό σου, αλλά σε ρομαντικό εθνικισμό (που καμία σχέση δεν έχει με αυτό που ξέρεις ως εθνικισμό). Και ΔΕΝ είναι αρνητικό τυφλό μίσος. Άστο όμως να στο εξηγήσω άλλη φορά, τι να σου λέω τώρα και τι να καταλάβεις...Σιγά, σιγά...

Όταν λοιπόν αδαή μαλάκα με λες ρατσίστρια, πρώτον βρωμίζεις το σύμπαν μου με τη βλακεία σου, δεύτερον με προσβάλλεις γιατί με θεωρείς εφάμιλλη του συρφετού σου (που καταπίνει αμάσητες όσες παπαριές του πασάρεις) και τρίτον a priori λήγεις οποιαδήποτε σκεπτόμενη ανταλλαγή απόψεων (συζήτηση λέγεται), καταρρίπτοντας οποιαδήποτε πραγματικότητα με μια ταμπέλα.

Μείνε στο βούρκο σου και συνέχισε να κρατάς τα μάτια σου κλειστά. Οι περισσότεροι είναι ακριβώς σαν κι εσένα. Είμαι σίγουρη πως χαίρεσαι. Το αγελαίο σου συναίσθημα καλύπτεται και δη με επιφάσεις αυτόκλητου κύρους.

Παραμένεις δυστυχώς, ένας μικρόνους μαλάκας.

Μερικές φορές...

Στα μαύρα σκοτάδια της ψυχής, ο χρόνος χάνει την όποια οντότητά του και διαλλύεται με στροβιλίζοντες ατμούς.

Intoxicated πετάμε χαμηλά, κάτω από προσδοκίες και εμμονές. Πάνω από την αλήθεια και πέρα από το είναι.